เหลียวหลังแลหน้าการเมืองการปกครองของไทย

การเมืองการปกครองของไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน มีหลากหลายรูปแบบ เช่น แบบระบอบ ปิตุราชาธิปไตยหรือระบอบพ่อปกครองลูกเป็นรูปแบบการปกครองที่มีราชาหรือองค์พระมหากษัตริย์ทรง เป็นเจ้าอำนาจอธิปไตยและเป็นผู้ใช้อำนาจอธิปไตยในฐานะผู้ปกครอง การใช้อำนาจแบบระบอบ สมบูรณาญาสิทธิราชย์อย่างสมบูรณ์ที่สุด ทั้งนี้เพราะพระมหากษัตริย์ทรงมีฐานะสูงสุดเหนือกฎหมาย ทรงมีพระราชอำนาจเด็ดขาดและล้นพ้นทุกด้าน รวมทั้งชีวิตของราษฎรในราชอาณาจักรและอีกระบอบ ก็คือระบอบประชาธิปไตยซึ่งเป็นแบบสากลซึ่งในหลายประเทศต่างยึดปฏิบัติสืบต่อกันมาจนถึงปัจจุบัน การปกครองของไทยก็เช่นกัน ปัจจุบันใช้รูปแบบการปกครองระบอบประชาธิปไตยโดยยึดหลักของความ เสมอภาค เสรีภาพและศักดิ์ศรีแห่งความเป็นมนุษย์การปกครองระบอบประชาธิปไตยถือว่าทุกคนมีสิทธิ เสรีภาพเท่าเทียมกันและอำนาจอธิปไตยต้องมาจากปวงชน เป็นการปกครองของประชาชน โดยประชาชน และเพื่อประชาชน ในทศวรรษที่ผ่านมาทัศนคติและพฤติกรรมทางการเมืองของคนไทย เปลี่ยนแปลงไป โดยจะพยายามดูดซับพลังของประชาชนให้เข้ามาอยู่ภายใต้การชักนำของกลุ่มต่างๆ มากขึ้น ดังนั้น ผู้เขียน จึงมีความสนใจที่จะศึกษาวิวัฒนาการเมืองการปกครองของประเทศไทยตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบันเพื่อ บูรณาการสู่อนาคตต่อไป